Com medo de sermos tolos, deixamos de ser naturais.Com medo de sermos sentimentais, deixamos de nos emocionar.Com medo de nos envolvermos, deixamos de amar.Com medo de sofrer, fechamo-nos em casulos.Com medo do ridículo, esquecemos a espontaneidade.Com medo de arriscar, não conquistamos nada.Com medo de ser alguém, rapidamente nos escondemos do mundo.Com medo de viverescolhemos morrer...Com medo de perder, preferimos o abandono.Com tantos medos...Não sentimos... não crescemos... não somos... não amamos... não temos... não vivemos...
Nos dias de hoje, o medo que nos assola, impede-nos de tanta koisa... Eu, como sempre agi mais por impulso, arrisco-me. Posso cair, o q akontece frequentemente, magoar-me, sofrer, mas se n arriskar, n vou saber e vou fikar a pensar no que podia ter sido e n foi. Mas pelo menos, sinto que estou viva, pq afinal nós só temos uma vida e temos q aproveitar. Mm caindo, mm sofrendo, mm pensando q o mundo está contra nós e a vida n corre bem...
Nos dias de hoje, o medo que nos assola, impede-nos de tanta koisa... Eu, como sempre agi mais por impulso, arrisco-me. Posso cair, o q akontece frequentemente, magoar-me, sofrer, mas se n arriskar, n vou saber e vou fikar a pensar no que podia ter sido e n foi. Mas pelo menos, sinto que estou viva, pq afinal nós só temos uma vida e temos q aproveitar. Mm caindo, mm sofrendo, mm pensando q o mundo está contra nós e a vida n corre bem...
Nenhum comentário:
Postar um comentário